Na przełomie XVIII i XIX wieku niektóre rodziny szlacheckie z Bergamo postanowiły zbudować wiejskie rezydencje w Stezzano, wówczas małej wiosce niedaleko miasta.
W ten sposób, pośród farm jedwabników i przędzalni, wyrosło kilka pięknych willi, nadając wiosce nowe oblicze.
Villa Zanchi, Villa Morlani, Villa Grumelli-Pedrocca, Villa Moroni: odkryj z nami te wspaniałe rezydencje, które znajdują się w historycznym centrum Stezzano.
Villa Caroli-Zanchi jest jedną z najbardziej znanych historycznych rezydencji w Lombardii, dzięki harmonii projektu architektonicznego, który łączy neoklasyczny styl fasady z eklektycznymi wnętrzami.
Inspirującym przykładem były wille Palladia, wielkiego architekta z Wenecji Euganejskiej.
Jeśli spojrzysz poza duże witraże, zobaczysz kryształowe żyrandole, lustra, obrazy, gobeliny i złocone ramy, które zdobią pokoje.
Otoczony 4-hektarowym parkiem, jest dodatkowo ozdobiony pięknym stawem z fontanną Neptuna, fontannami i sztucznymi grotami.
Villa Morlani znajduje się bezpośrednio poza historycznym centrum miasta.
Pierwotna bryła pochodzi z XV-XVII wieku, ale budynek składa się z kilku części, które zostały dodane na przestrzeni wieków.
Znajduje się tu także niewielki kościół pod wezwaniem świętej Elżbiety, o którym źródła historyczne wspominają już w 1575 roku w związku z wizytą Carlo Borromeo w Stezzano.
Położona w bardziej ustronnym miejscu niż inne historyczne rezydencje, Villa Morlani jest ukrytym klejnotem czekającym na odkrycie: imponujące schody, neoklasycystyczne dekoracje zdobiące Sala degli Stucchi, sala w stylu empire i okrągły salon, ogród z tyłu.
Jeśli Villa Moroni przypomina Villa Reale w Monza, oznacza to, że hrabia Moroni spełnił swój zamiar.
Na początku XIX wieku zlecił uczniowi Piermariniego znaczną modyfikację pierwszego rdzenia pałacu, prosząc o upodobnienie go do rezydencji królewskiej w Monzie.
Również w tym przypadku fasada odpowiada neoklasycystycznemu smakowi, stonowanemu i eleganckiemu.
Wreszcie, Villa Grumelli Pedrocca- Maffeis mieści obecnie biura ratusza i bibliotekę miejską.
Pochodząca z XVIII wieku, została zmodyfikowana i powiększona w następnym stuleciu, dodając geometryczne dekoracje na drzwiach i oknach oraz wieżyczki w rogach.
Po wejściu do środka zachwycają bogate dekoracje, geometryczne wzory i kasetonowe sufity.